Saksofonista i flecista, absolwent Wydziału Jazzu i Muzyki Rozrywkowej Akademii Muzycznej w Katowicach, wykładowca Akademii Muzycznej we Wrocławiu. Jest wielokrotnym laureatem nagród indywidualnych i zespołowych na festiwalach: Jazz Juniors, Jazz nad Odrą, Festival International de Jazz w Dunkierce.
Grał w zespołach: Jazz Trio z Nowej Soli, Kwintet Piotra Wojtasika, Kwartet Joachima Mencla, Joung Power, Jazz Septet, Salted Peanuts, New Sami Swoi Z. Czwojdy oraz w orkiestrach: Alex Band, Zbigniew Górny Orchestra, Kukla Band, Orkiestra Poznań. Współpracował z: Peterem Gigerem, Heinzem Affolterem, Sławomirem Kulpowiczem, Piotrem Wojtasikiem, Joachimem Menclem, Witoldem Rekiem, Krzysztofem Popkiem, Marcinem Jahrem, Zbigniewem Jaremko, Zbigniewem Czwojdą, Jose Torresem, Januszem Stroblem, Włodzimierzem Nahornym, Krzysztofem Majchrzakiem, Piotrem Baronem.
Występował na wielu festiwalach w kraju i zagranicą. Obecnie można go usłyszeć w autorskim Fotoplastykonie, Kwartecie Jorgi, Kwartecie A-2, Orkiestrze Niskobudżetowej i z zespołem Leny Ledoff oraz w zespole Trzy Ścieżki, łączącym trzy stylistyki muzyczne (jazz, folk i muzykę klasyczną).

Zespół INTERZONE powstał pod wpływem fascynacji muzyki Joy Division oraz The Sisters Of Mercy. Na twórczość zespołu miały wpływ również grupy takie jak: Depeche Mode, Kraftwerk, Cure, czy Bauhaus, albo Siouxsie And The Banshees i Kino. Zespół unika jednak szufladkowania i zamykania się w jednym stylu. INTERZONE powstał jesienią 2004 roku. W latach 2005-2007 koncertował samodzielnie, a od 2007 roku współpracuje z agencją artystyczną Yellow Spring.
Założycielem zespołu oraz kompozytorem większości materiału jest Adam Pawłowski - nowofalowy basista, który dobiera sobie do współpracy automat perkusyjny nazwany Professor Destroyer. W składzie jest także gitarzysta Przemysław Piłaciński oraz wokalistka Ilona Szewczyk. INTERZONE występował m.in. razem z Cytadela, Nostromo, Lilith, Batalion D Amour, Vena Valley, Carnal, Negradonna, Syrbski Jeb, Blue Sky. Zespół można było usłyszeć w wielu miejscach, takich jak np. warszawski Park Praski, Proxima, Depozyt 44, MOK Legionowo, Mały Dziedziniec UW, czy Łódzki Teatr 77 (AOIA), rzeszowski klub Reaktor i renomowany stołeczny Hard Rock Cafe oraz Lost Highway w Krakowie, a także Rudeboy w Bielsku - Białej.
10 czerwca 2007 ukończono mix debiutanckiego longplay "The Land Of Ice", nagrywanego od końca 2006 roku przez zespół INTERZONE oraz Tomasza Wasylyszyn - lidera legendarnej grupy Cytadela.

Pianistka i kompozytorka, absolwentka wydziału fortepianowego na Akademii Muzycznej w Woroneżu (Rosja). W latach 1987-1994 wykładowca jazzu na Uniwersytecie w Grodnie (Białoruś). Od 1994 r. mieszka na stałe w Polsce. W tym samym roku otrzymała Grand Prix za muzykę do baletu Dymitra Kurakulowa na Międzynarodowym Festiwalu Współczesnej Choreografii w Witebsku. W 2000 roku założyła „Lena Ledoff Trio”. Grupa koncertowała w Polsce i zagranicą. Artystka brała udział w licznych festiwalach tj. Świdnickie Noce Jazzowe, Jazz na Starówce (Warszawa), Camerimage (Łódź), Chopiniana (Warszawa), Projekt Chopin (Wrocław), VII Międzynarodowy Festiwal Pianistów Jazzowych (Praha). Pianistka współpracowała m.in. z Jerzym Mazzollem, Andrzejem Przybielskim, Katarzyną Skarżanką, Mirosławem Zbrojewiczem, Grzegorzem Jarzyną, Zbigniewem Brzozą, Tomaszem Wiśniewskim.
Jest autorką opracowań utworów Fryderyka Chopina na trio jazzowe (płyta Wish, 2000r.), piosenek rosyjskich na kwartet jazzowy (projekt Pocałunek Na Mrozie, 2006r.). W 2001 roku była dyrektorem artystycznym Jazz Festiwalu „Babskie Granie” w Warszawie. W 2007 roku przygotowała dwa projekty związane z twórczością Krzysztofa Komedy: Lena Ledoff Project for Komeda (premiera odbyła się 21 kwietnia 2007 podczas II Festiwalu Muzyki Filmowej K. Komedy w Warszawie) oraz koncert na fortepian i orkiestrę Lena Ledoff&Orchestra. W 2007 roku założyła nową formację Lena Ledoff Quartet.

Nieformalna Art Grupa LitMuzIn - powstała spontanicznie wiosną 2008 roku. Grupa zrzesza ludzi, którzy mieszkają w Warszawie i tworzą w języku rosyjskim. Są wśród nich przedstawiciele różnych narodowości byłego ZSSR co zapewnia grupie, a także widzom różnorodność kulturową. Zrzeszają muzyków, poetów, pisarzy, kabareciarzy i inne jednostki twórcze. Nigdy nie ograniczają się do jednego gatunku literackim i dlatego ich koncerty to mieszanka pieśni, wierszy, prozy, epigramów, cytatów z własnego życia i parodii.
Czasem jest melancholijnie, czasem śmiesznie. Grupa LitMuzIn w planach maja założenie rosyjskojęzycznego zespołu. Na Festiwalu zaprezentują program Poezja na wesoło.

Evgen Malinovskiy, mieszka w Polsce od 1992 roku. Urodził się w Biełowie, na Syberii. Ukończył Kiemierowską Państwową Wyższą Szkołę Sztuk i Kultury, z wykształcenia jest dyrygentem orkiestry estradowej. Obecnie także student czwartego roku Wydziału Aktorskiego WSKiMS im. J. Giedroycia w Warszawie.
Aktor filmowy i teatralny, muzyk, wykonawca piosenki aktorskiej.
Zarówno w Rosji, jak i w Polsce uczestniczył w wielu projektach muzycznych jako gitarzysta basowy, m.in.: współtwórca i basista zespołu rockowego Hippocampus (1994-2000), w okresie 1997-2001 wielokrotnie współpracował w realizacji projektów zespołu Zdobywcy Pewnych Oskarów, w latach 2002-2003 gitarzysta basowy w projekcie "Sapo" Krzysztofa Wałeckiego, współpracował z kanadyjskim gitarzystą i wokalistą bluesowym polskiego pochodzenia Lesterem Kidsonem. Ma na swoim koncie role w wielu polskich produkcjach filmowych, m. in.: Ekstradycja, Miasto prywatne, Boża podszewka, Na dobre i na złe, Quo vadis, Fala zbrodni, Pensjonat pod różą, Kryminalni. 25 stycznia 2007 zadebiutował jako aktor teatralny na scenie warszawskiego teatru POLONIA, w reżyserowanym przez Żannę Gierasimową i Rymwida Błaszczaka spektaklu Raszyda Tuguszewa pt.: Rajskie jabłka.
Solowy, realizowany od września 2004, projekt Evgena pt.: „Syberyjski bard zaprasza” obejmuje utwory Włodzimierza Wysockiego, Aleksandra Rozenbauma i Bułata Okudżawy. Artysta śpiewa po rosyjsku akompaniując sobie na gitarze akustycznej. Komentarze i didaskalia w języku polskim, poprzedzające każdy utwór, stanowią nieodłączny element jego koncertów. W październiku 2006 r. pod patronatem medialnym Redakcji Rosyjskiej Polskiego Radia Polonia ukazała się pierwsza solowa płyta Evgena Malinovskiyego pt.: PROLOG. Znajdziemy na niej 19 tytułów, wszystkie w aranżacji i wykonaniu Evgena Malinovskiyego (gitara i wokal). Obecnie artysta przygotowuje drugą płytę pt. TROPAMI WYSOCKIEGO – PIEŚNI NAROWISTE.

Faina Nikolas urodziła się na Syberii i pochodzi z mieszanej rodziny – jej mama jest Rosjanką, a tata Niemcem. Muzyczną szkołę podstawową skończyła w klasie akordeonu, studia muzyczne na wydziale wokalnym o specjalizacji śpiew klasyczny. Artystka ukończyła także kierunek: dyrygentura orkiestry dętej oraz estradowej. Obecnie jest przede wszystkim wokalistką, solistką zespołu estradowego i artystką chóru akademickiego.
Sama mówi o sobie, że śpiewa odkąd pamięta. Już jako dziecko występowała w konkursach, festiwalach i koncertach z profesjonalnymi muzykami, czasem akompaniując sobie na gitarze – dlatego też nie miała wątpliwości w kwestii wyboru studiów. Od 19 roku życia występowała w profesjonalnych zespołach muzycznych, pracowała z orkiestrą estradową, baletem, występowała w programach muzycznych, w agencji estradowo – koncertowej, w teatrze „Premiera” pod kierownictwem znanego rosyjskiego muzyka i dyrygenta G. Garanina, elitarnym Teatrze Estrady w Soczi. W Polsce mieszka od 16 lat i od tego czasu nieprzerwanie muzykuje.
Miała okazję śpiewać nie tylko w swoim zespole estradowym, ale także z wieloma znanymi rosyjskimi artystami.
Trio „Shanson”, z którym wystąpi w czasie trwania II festiwalu filmów rosyjskich Sputnik nad Warszawą, powstało w 2006 roku. Głównym repertuarem zespołu są romanse i ballady cygańskie, rosyjskie piosenki powojennych lat, piosenki kultowe oraz rosyjski romans klasyczny. Ale poza tym zespół czerpie z całej muzycznej kultury Rosjan i wszystkich Słowian. W skład trio, oprócz Fainy, wchodzą: Ludmiła Cech oraz Eugeniusz Fomenko.

Wykładowca na Uniwersytecie Warszawskim w obrębie historii Rosji Jego pasją są piosenki filmowe. W repertuarze ma piosenki przedwojenne, powojenne, cygańskie, romansy i wiele innych. Aleksander Sliepakov jest klasycznym przykładem zjawiska, które w Rosji definiuje się jako "śpiewak z gitarą". Wydał tomik wierszy, zagrał także w filmie Olafa Lubaszenki "Chłopaki nie płaczą" rolę Cygana w knajpie.

Roksana Vikaluk urodziła się na Ukrainie w Tarnopolu. Od dzieciństwa interesowała się muzyką - graną, śpiewaną, ludową, współczesną - wszelką. Do Polski przyjechała w 1994 r. To tutaj podjęła dalszą naukę muzyki w Policealnym Studium Jazzowym w Warszawie w klasie śpiewu. Ukończyła kompozycję i aranżację na wydziale Jazzu i Muzyki Rozrywkowej Akademii Muzycznej w Katowicach. Mieszkając na Śląsku poznała i nawiązała współpracę z Józefem Skrzekiem, założycielem legendarnej grupy SBB. Znajomość ta zaowocowała z biegiem lat wydaniem wielu wspólnych produkcji audio i wideo, a także powstaniem zespołu In Corpore.
W 1999 r. Roksana przeniosła się do Warszawy. To tu powstała grupa "Mizrah", której była współzałożycielem i liderem (R. Vikaluk - wokal, piano, R. Borowski - flety, P. Aleksandrowicz - gitara, W. Traczyk - kontrabas, M. Trela - perkusja). Zespół na konkursie "Nowa Tradycja" w Warszawie zdobył wyróżnienie, co zaowocowało nagraniem płyty "Mizrah", która ukazała się nakładem Jazz Forum Records w 2002 r. Na krążku pojawiły się jazzowe aranżacje kompozycji Roksany oraz muzyki wschodnioeuropejskiej.
Choć Roksana prawie cały czas przebywa w Polsce, jej korzenie są nadal na Ukrainie. To stamtąd czerpie siły. Bardzo często wraca na Ukrainę nie tylko do domu rodzinnego, ale również po to, by tam koncertować i nagrywać. Obecnie występuje z programem solowym, łączącym ukraińskie korzenie i polskie klimaty. Akompaniując sobie na fortepianie oraz instrumentach elektronicznych, przedstawia przede wszystkim starodawne ukraińskie melodie we swoich aranżacjach oraz własne kompozycje do wierszy ukraińskich poetów T. Szewczenki, I. Franka, J. Pawulaka. Owocem tego programu jest nagranie solowej płyty Barwy, która miała swoją premierę w grudniu 2005.

RIABINA z Boru koło Augustowa powstała w 1988 roku. Jest jedynym zespołem folklorystycznym staroobrzędowców w Polsce. W skład zespołu wchodzi sześć śpiewaczek urodzonych w podaugustowskich wsiach Gabowych Grądach i Borze. Śpiewają w zbliżonym do nowogrodzko – pskowskiego dialekcie języka rosyjskiego dawne pieśni weselne, ballady i korowody oraz pieśni rosyjskiego rodowodu. Zgodnie ze swoją tradycją, nie używają instrumentów muzycznych, także dawne tańce, korowody odbywają się wyłącznie przy akompaniamencie śpiewu.
Riabina wielokrotnie występowała z sukcesami na ogólnopolskich festiwalach folklorystycznych, m.in. w Kazimierzu nad Wisłą, w Rzeszowie, w Legnicy, w Węgorzewie, Mielniku, Ciechanowcu.
W 2007 roku zespół wziął udział w I Ogólnopolskim Konkursie Piosenki Rosyjskiej w Białymstoku. Został laureatem i pojechał do Moskwy na I Międzynarodowy Festiwal Piosenki Rosyjskiej. W dniach od 16 do 23 października 2007 roku zespół wystąpił na kilku koncertach festiwalowych. „RIABINA” zdobyła I miejsce oraz duże zainteresowanie i uznanie publiczności.
W okresie od 10 do 13 września 2008 roku „Riabina” wzięła udział w III Międzynarodowym Festiwalu folklorystycznym „Pokrowskije kołokoła” w Wilnie, gdzie również zdobyła duży aplauz publiczności.
Zespół w swoim dorobku posiada dwie płyty. Dużym osiągnięciem była wydana w roku 2000 pierwsza płyta pt. PIEŚNI STAROOBRZĘDOWCÓW RIABINA. Drugą płytę pt. „Riabina w styrawierskyj dziariewni” wydano w maju bieżącego roku, w ramach obchodów 20-lecia pracy twórczej zespołu. Koncert promocyjny płyty odbył się 20 czerwca 2008 roku w Muzeum Etnograficznym w Warszawie. Zespół działa pod opieką Gminnego Ośrodka Kultury w Augustowie z/s w Żarnowie. Liderem Zespołu jest Zinaida Ancipow. Skład Zespołu:
1. ZINAIDA ANCIPOW
2. IRENA FOMIN
3. MARIA JEFIMOW
4. MARTA ANCIPOW
5. ANNA JEFIMOW
6. WIERA JEWDOKIMOW